شعر کوردی

له بیستون وارانه وارانه
اویشن اشک دو چاوی فرهادی سرگردانه

ای داد فلک و بی کسی
چه بکم نیه فریادرسی

اویشن له تیشه فرهاد کوی بیستون صد چاکه
یه ک کار فرهاد نیه یه کار عشق پاکه

ای داد فلک و بی کسی
چه بکم نیه فریادرسی

ای داد دی فرهادیگ نیه شیرین نازداریگ نیه
ارای دل غمدار من دیار غمخواریگ نیه

ای داد فلک و بی کسی
چه بکم نیه فریادرسی

له بیستون وارانه وارانه
اویشن اشک دو چاوی فرهادی سرگردانه

ای داد فلک و بی کسی
چه بکم نیه فریادرسی

اویشن له تیشه فرهاد کوی بیستون صد چاکه

یه ک کار فرهاد نیه یه کار عشق پاکه

شعر آهنگ کردی کرمانشاهی آشفته حالم له غمت

دلم زندانی زندان درده
گل رخسارم له هجرانت زرده

عزیزم آشفته حالم له غمت
چه بکم اگر ننالم له غمت

طاقتم طاق بی له هجران تو
ای جان شیرین و قربان تو

عزیزم آشفته حالم له غمت
چه بکم اگر ننالم له غمت

غم هجرانت له بس کاریه
هر شو تا و صو کارم زاریه

عزیزم آشفته حالم له غمت
چه بکم اگر ننالم له غمت

تا کی بکیشم بار تنیایی
بار شویلم تار تنیایی (؟ )

عزیزم آشفته حالم له غمت
چه بکم اگر ننالم له غمت

دلم زندانی زندان درده
گل رخسارم له هجرانت زرده

عزیزم آشفته حالم له غمت
چه بکم اگر ننالم له غمت

طاقتم طاق بی له هجران تو
ای جان شیرین و قربان تو

عزیزم آشفته حالم له غمت

چه بکم اگر ننالم له غمت

له رووژی ترســـــم دڵ بــــووده ناشـــاد
هـه‌رچـی ک داشتیم بوه‌یـــمن لـه یــــاد
له هــویرمان بچوود ک ئیمـــــه کوردیـــــم
رووڵــه‌ی که‌یخســــره‌و، ئاریایــی نــــژاد
فه‌رامووش بکه‌یـــــم خـــاوه‌ن تاریخیــــم
له‌ هووز و تیره‌ی ســــاســــانی و مـــاد
له رووژی ترســــم لــــه‌ی خاک پاکـــــــه
که‌س ده‌نگ به‌رز نه‌که‌ی له ده‌س بیداد
گشت بوونــــه چــــاکر زه‌‌هـــاک ده‌وران
ره‌نج کاوه‌ی کورد بیـــــه‌یمن وه بــــــــاد
جه‌شنــــمان بووده جه‌شـــــن بیگانـــــه
له‌جی خوه‌ر نازار، مانگ بووده نه‌مـــــاد!
له رووژی ترســــم، نــه ژن و نــه پیـــــــا
نه حه‌تتــــا ئه‌وه‌ی ئه‌زیــــــــزه لـــــــه‌لاد
دی له وه‌ر نه‌کــــــه‌ی له‌باس کـــــوردی
یا قســـه نه‌کــــه‌ی وه زووان ئـــــــه‌ژداد
هه‌ڵـــه‌و بگه‌ردی لــه فه‌رهه‌نگ خـــوه‌ی
به‌زم و باو فه‌ره‌نـــگ باس بکه‌ی ئــــه‌ڕاد
له رووژی ترســــم لــــــه‌ کــــــورده‌واری
دڵ و دڵـــــــداری، بچوودن لـــــه یـــــــاد
دی که‌س نه‌زانی له مه‌عنــــای عشــق
نه دویه‌ت شیرین بوو نه کوڕ وه فه‌رهــــاد
دروو ده‌لـه‌سـه، جـی راســـــی بگــــری
هه‌رکه‌س راسی کرد سه‌ر بیه‌ی وه باد
له رووژی ترســــم خه‌م بووده به‌شمــان
سیه له‌وه‌ر که‌یم لــه پیــــر تــا نـــــه‌وزاد
خه‌ڕگ وه‌سه‌ر کــــه‌یم ئـه‌ڕا بیگانــــــــه!
زه‌نجیر وه‌ مل بـــویم له دونیای ئـــــــازاد!
گیره‌و زاری کــــه‌یم ئــه‌ڕا دوشمنه‌یـــــل
داخم لـــه‌‌و رووژه، هـــــاوار و فه‌ریـــــــاد
ئه‌ی خوه‌یشک و برای ئــــازیز کــــــوردم
نه‌که‌ی تاریخـــد بوه‌یــــدن لــــه یـــــــاد!
چوون چرای رێــده ئه‌ڕای هه‌میشـــــــه
ئه‌ر خامووشـه‌و بوود، تاریکـــــه نــــــوواد
شانازی بکـــــه وه فه‌رهـه‌نگ خـــــــوه‌د
تا گشت بزانن چــــه‌ن بـــه‌رزه ئــــــه‌ڕاد
ئه‌ی کـــورده‌واری گیانـم وه فــــــــه‌دات
ئه‌هوورامــــه‌زدا وه پشت و پـــــــــــه‌نادشعر له جانی کرماشانی
ـــــــــــــــــــــــــ ـ
برگردان شعر به فارسی:
از روزی می‌ترسم که دلم ناشاد گردد
وهر آنچه که داشتیم را از یاد ببریم
از یاد ببریم که ما کرد هستیم
که فرزند کیخسرو آریایی نژادیم
فراموش کنیم که صاحب تاریخیم
که از تیره و تبار ساسانی و ماد هستیم
از روزی می‌ترسم که در این خاک پاک
کسی صدایش در برابر ظلم و بیداد بالا نیاید
و همه نوکر و غلام ضحاک زمان شوند
و رنجی را که کاوه‌ی آهنگر کشید به باد بدهیم
جشنهای باستانی ما جای خود را به جشن بیگانگان دهد
و به جای خورشید نازنین، ماه نماد ما شود!
از روزی می‌ترسم که نه زن و نه مرد
و نه حتی کسی که برایت عزیز و نور چشمی است
دیگر لباس کردی بر تن نکند
و یا به زبان آبا و اجدادی خود صحبت نکند
از فرهنگ خود روی‌ گردان شود
و به چیزهایی که باب فرنگ است روی بیاورد
از روزی می‌ترسم که در فرهنگ کردها
عشق و عاشقی نیز از بین برود
دیگر کسی معنای عشق و عاشقی را نفهمد
نه دختری مانند شیرین و نه پسری مانند فرهاد باشد
دروغ و ریاکاری جای راستی را بگیرد
و هر آنکس که راستگو باشد سر خود را به باد بدهد
از روزی می‌ترسم که تنها غم قسمت ما شود
و همه از پیر گرفته تا نوزاد سیاه‌پوش شویم
و برای بیگانگان سراپای خود را گل بگیریم
و در دنیای آزاد زنجیر به گردن شویم
و برای دشمنان خود گریه و زاری کنیم
متاسفم برای آن روز، هوار و فریاد
ای خواهر و برادر عزیز کردم
نکنه که روزی تاریخ خود را فراموش کنی
چون همیشه مانند چراغ راهی خواهد بود
که اگر خاموش گردد جلو راهت تاریک خواهد گشت
پس به فرهنگ خودت افتخار بکن
تا همه بدانند که چقدر برایت با ارزش و بلندمرتبه است
جانم فدایت ای کرد و فرهنگ زیبای کردی
اهورامزاد همیشه پشت و پناهت باشد

ار من فرهاد و له بیستون بوم
وگیان و ومال فدای شیرین بوم
آیا یار من وشیرین میو
له بان نعش من گیان فدا کرو
ار فنا کم ارات داشته فغفورم
برشنم و پات هر چی ها دورم
داشته کی خسرو و هزاریکی
حاضری هی بدی ارای ملکی
ای هارت و پورته که وه تو دیمه
ای همه جای که و گر تو چیمه
تا ای حده که و عقل بنده س
ای کار و یار واقعی ساخته س
ار یار واقعی راس و پاکی بو
نباید و هیچ امری باکی بو
ار قبول نیری و یاران بپیرس
یار واقعی و هیچ نیری ترس
باید پایدار دفاع کی و یار
نه که چوی دشمن یاری بکی خار
فکر و ذکر تو هر ها و یادم
گر چه بیدن تو چون توز بریادم
ولی یه نیه رسم عاشیقی
دم خیار تلخ بو بکری دوری
گرچه ای دنیا پر وه جفایه
یار واقعی هر پا بر جایه
گلی نکردم یه درد دل بی
باور که ارام خیلی مشکل بی

عشق واقعی ایسه ها سرم
شعر که بلد نیم فکر کم شاعرم
اگر که ناقص پر له اشکاله
شعر نظامه هر یه با حاله

شینم بکرین شیونم خیلی
ترمم بوه‌سین وه پرچ لیلی
دیه‌شو دیمه خاو قبله‌ی ورینم
کژاوه‌ی لیلی هاته سه‌رینم
دیه‌شو دیمه خاو کوکی مه‌گاران
تو مه‌ز لیلی بی مه‌جنون مه‌لاوان
شینم بکه‌رین شینم یک ده‌مه‌ن
دوس وه دوس بریان فره‌ سته‌مه‌ن

معنی :
بر من شیون کنید شیونم بسیار است
تابوت من را با موهای لیلی ببندید
دیشب در خواب قبله‌ی خود را دیدم
کژاوه‌ی لیلی در کنارم بود
دیبشب در خواب دیدم که کبکی شیون می‌کرد
فکر نکن لیلی بود بلکه او مجنون بود
بر من زاری کنید شیون من یک سخن است
دوست را از دوست بریدن ستم بزرگی است

اگر مردم نکیدن کس برا رو
نکیدن دایه پیرم خوی کتل کو
توام دشمن نذانید من کشریام
سرم نیلن که له بان لشم بو
خرامان ای خرامان ای خرامان
و سایه زلفکت بگرم وآمان
اگه همسایه دان پرسی وپی بیوش
غریبی بی کسه شو ها ولامان

   صحنه کورد موزیک
http://sahnehkordmusic.blogsky.com